అమ్మా-నీ పొదుగు 7

తడిచిన లంగా మీద నుంచి పిర్ర మీద అరచేత్తో చరిచాడు.పచక్ మన్న శబ్దంతో పాటు, మేరుపర్వతాలు భూకంపం వచ్చినట్టు ఒక్కసారిగా,ఊగాయి.ఆ చరుపుకు చురుక్కుమన్న పిర్రను, రుద్దుకుంటున్న తల్లిని చూస్తూ, నిగిడిన సుల్లను చేత్తో పట్టుకుని గదిలోకి పారిపోయాడు.శోభనకు కోపం బదులు, ఎందుకో సన్నటి చిరు నవ్వు పెదవులకొసాన మెరిసి మాయమయ్యింది.తొడల మధ్య చిప్ప చెమ్మగిల్లిన పర్యవసానమేమో.!!! తనలోని ఆడది మెల్ల మెల్లగా నిద్రలేస్తోంది.
తాను గదిలోకి వచ్చిన కాసేపటికి బాత్రూం తలుపు మీద దబ్బుమని లంగా వేసిన శబ్ధం వినబడింది.బాత్రూములో తన తల్లి నగ్నంగా నిలబడి ఉంది. కొద్దిగా కూడా బిగుతు సడలకుండా(ఇద్దరి పిల్లల తల్లి అయినప్పటికీ) రెండు బొప్పాయిలు,.వాటి మీద నల్లటి బాదం పప్పులా రెండు ముచ్చికలు తల బిరుసుతో పైకి చూస్తూ...మెడలో నల్లపూసల తాడు.....నున్నటి భుజస్కందాలు......వాటికి క్రిందుగా,మత్తెక్కించే చంకలు....వాటి నుండి కొద్దిగా త్రొంగిచూస్తున్న,నల్లటి గుబురు.....పాముపొట్టలా పలుచటి పొట్ట.....ఇరువైపులా రెండు మడతలు.....మధ్య,నిలువుబొట్టులా నాభి.....క్రిందుగా కొద్దిగా ఉబ్బిన పొత్తికడుపు......వాటి మీద ఇద్దరు పిల్లలు కన్న సాక్షిగా పురుడు గీతలు.......ఎత్తైన కటి ప్రదేశం.......మొలత్రాడులా సన్నటి వెండి తీగ.......అరటిబోదెలు లాంటి లావాటి తొడలు.......వాటి సంగమంలో ..నల్లటి పచ్చికతో కప్పబడిన రతీద్వారం......క్రొద్దిగా క్రిందకు దిగితే పిటపిటలాడే పిక్కలు.......అందమైన పాదాలు........ఆ పాదాలకు వెండి పట్టీలు......కాళ్ళకు మెట్టెలు.....ఊహించుకుంటూ.......తడిదేరిన తన అంగాన్ని ఊపుకుంటున్నాడు.తలుపుకు ఏదైన చిన్న చిల్లు ఉంటుందేమోననే ఆశతో అలా ఊపుకుంటూనే వెతికాడు.నిరాశే మిగిలింది.చెయ్యి తన పని చేసుకుపోతున్నప్పటికీ, బుర్ర పాదరసంలా అలోచిస్తుంది,తరువాతి ఘట్టం కోసం.
ఇంతలో షవర్ ఆగింది.చేస్తున్న పని ఆపి,హాలులోకి వచ్చి కూర్చున్నడు.తువ్వాలు చుట్టుకుని శోభన తన గదిలోకి మెరుపుతీగలా వేగంగా వెళ్ళడం గమనించాడు.తన కళ్ళు చాటంత అయ్యాయి......పావువంతు పైగా బలసిన తొడలు కంటగింపుచేశాయి.....నేల మీద పడుకుని చూస్తే,ఖచ్చితంగా నల్లటి మొగలపోద కనబడుతుందనిపించింది.అలమారిలో ఏదో కొంచం సేపు వెతికి, వినయ్ వైపు తిరిగింది.
" వినయ్!!!అమ్మకు ఓ సాయం చేయరా...."
తలుపు చాటున నిలబడి,దేహాన్ని దాచుకుంటూ, జాలిగా మొహంపెట్టింది.
తిరిగి చూసిన వినయ్ కు తన తల్లి పై భాగంలో ఆమె భుజం.క్రిందిభాగంలో నున్నటి తొడను కళ్ళతో తినేస్తూ,
" చెప్పమ్మా...."
" మేడ మీద బట్టలు ఆరేశాను......కొద్దిగా తెస్తావా.....?"
" ఏ బట్టలు....?"
కొడుకుతో బ్రా,ప్యాంటి తెమ్మని చెప్పడానికి సిగ్గుపడి,
" అన్నీ...."
తుర్రుమని మేడ మీదకు వెళ్ళిన వినయ్,
" అమ్మా.....ఇంకా ఆరలేదు.అన్నీ తడిసే ఉన్నాయి"
శోభనా, ఇరుక్కుపోయింది...
" ఆ ఇన్నెర్స్,మాత్రం తీసుకుని రా"
" ఇన్నెర్స్....అంటే, బాడీనా....?"
తల్లి సిగ్గుతో చితికిపోయింది..
"మ్మ్ మ్మ్....అలాగే ఆ ప్యాంటీ కూడా"
" అమ్మా, ఇక్కడ బ్లూ కలర్, రెడ్ కలర్ చెడ్డీలు ఉన్నాయి....ఏది తీసుకురాను....?"
" ఏదోకటి తీసుకురారా...."(సిగ్గుతో జావకారిపోయింది)
తెల్లరంగు బ్రా, బ్లూ రంగు ప్యాంటీ తీసుకుని క్రిందకు వచ్చి తల్లికి ఇచ్చాడు.యవ్వనంలోకి అడుగుపెడుతున్న తన కొడుకు చేతిలో అవి చూసిన శోభనకు, ఏదోలా అయ్యింది.వాటిని పట్టుకున్న వినయ్ వ్రేళ్ళు,అవి దాచే ప్రదేశాలను స్పృసిస్తున్నట్టు అనిపించి, లజ్జతో మొహం ఎర్రబారింది.అవి తీసుకుని గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది.టవల్ ను కుదిపేస్తున్న పిరుదుల ఎత్తుల సల్లాపాలు చూస్తూ అలానే నిలబడిపోయాడు..
"బంగారం, మరచిపోయా....తలుపు దగ్గరకు లాగేయ్...."
" అమ్మా......నేను తెచ్చింది నీ ప్యాంటినేనా.....?"
" అవును రా.....ఏం.....?
" చాల చిన్నగా ఉంది అందుకనీ...!!"
" దానికి ఎలాస్టిక్ ఉందిరా మొద్దు...వేసుకుంటే సాగుతుంది"
" అంత బిగుతుగా వేసుకుంటే రక్తప్రసరణ ఆగిపోతుంది...ఏదీ నువ్వు వేసుకో....నేను ఎంత టైట్ గా ఉందో చూస్తాను"
" ఛ్ఛీ...పో....బుద్దిలేకపోతే సరి......."
" ఆరోజు బొద్దింక దూరినప్పుడు చూపించావుగా...."
" అప్పుడు ....అదీ.....భయమేసింది"
" అమ్మా....నీ మంచికే చెబుతున్నాను......"
" పట్టుకుంటే వదలవు కదరా.......సరే బట్టలు వేసుకుని చూపిస్తాను..."
" బట్టలు వేసుకునా.....? అదేలా.....?"
" పైకెత్తి....."
ఈ మాట వినగానే, వినయ్ కు స్వర్గలో తేలుతున్నట్టు, మనస్సంతా వాంచతో నిండిపోయింది.10 నిమిషాల తర్వాత తన తల్లి చక్కగా ముస్తాబై అందమైన చీరలో కిచెన్ లోకి వెళుతోంది.
" అమ్మా ఎక్కడికెళుతున్నావు..."
" ఊసులతోనే సరిపోతుందా....? వంట చేయొద్దా...?"
" చూపిస్తానన్నావుగా...."
" ఛీ..ఏదో ఆకతాయిగా అలా అన్నాను.అది తప్పు....నువ్వు ఇంకా చిన్నపిల్లాడివి కాదు..."
" నేను చిన్న పిల్లాడినే...చూడు....ఇంకా మీసం కూడా మొలవలేదు...."
" మీసాలు మొలవనంత మాత్రానా......"( కొడుకు కట్ డ్రాయర్ ఉబ్బు కొన్నాళ్ళక్రితం చూసిన సంఘటన గుర్తుకు రాగానే మాటలు ఆగిపోయాయి)
" ఉమ్మ్....మాత్రానా.....?"( కళ్ళెగరేశాడు)
" నా బుజ్జివి కదా!!! వద్దురా...."
" అదేమీ నాకు తెలీదు...ఇది మోసం...దగా......"(మారాముగా, మోకాళ్ళ మీద కూర్చున్నాడు)
" నడుము దగ్గర టైట్ గా ఉందా లేదా,అనేగా నీ సందేహం...?"
" మ్మ్....."
ఇక తప్పేదేమీ లేనట్టు, కొడుకు వైపు వీపు పెట్టి అటు తిరిగి,చీరను కొద్దిగా లూజు చేసుకుని,లోలంగాను క్రొద్దిగా క్రిందకు జార్చింది.ఇప్పుడు కొడుకు వైపు తిరిగింది.వినయ్ కు అమ్మ పచ్చటి పలుచటి పొట్ట క్రిందుగా బ్లూ రంగు ప్యాంటి ఎలాస్టిక్ బాండ్ కనబడింది.
" అమ్మా....కొద్దిగా దగ్గరికిరా..."
తల్లి చెయ్యి పట్టుకుని దగ్గరకు లాగి,ప్యాంటి ఎలాస్టిక్ ను నడుము దగ్గర పట్టుకుని రెండువైపులకు లాగి,వదిలాడు.అది ఫట్ మని తగిలింది.
"అబ్బా.....గాడిదా...."
అదే సమయంలో వినయ్ చొరవగా తన నాలుగు వ్రేళ్ళతో పొట్ట ముందు బాగాన ఉన్న ఎలాస్టిక్ ను లాగాడు.......తన ముని వ్రేళ్ళకు అమ్మ గరిక తగిలింది.శోభనాకు చాలా కాలం తర్వాత ఆ తావులో పర స్పర్శతో, అక్కడి కండరాలు ఎందుకో ఒక్కసారిగా తీయగా మూలిగాయి......శ్వాస ఆగిపోయినట్టనిపించింది...తనకు తెలియకుండానే తన కళ్ళు మోకాలు మీద కూర్చున్న వినయ్ మొల మీదకు వెళ్ళాయి…