అమ్మా-నీ పొదుగు 24
" ఎలాగో ఏడు.....నగా నట్రా ఉన్నాయి.మిగిలినవి ఇందులో ఉన్నవి తీసుకురా...."
వినయ్ నోట్ పుస్తకం తీసి లిస్ట్ తయారుచేస్తున్నాడు....
1. మల్లెపూవులు.
2.లిప్-స్టిక్
3.కాటుక
4.మెహందీ
5.నైల్-పాలీష్
6.ఫేస్ క్రీం
7.స్వీట్స్
ఇంకా ఎమన్నా ఉంటే అవి ఇంట్లో ఉంటాయిలే,అనుకుంటూ తాను బయలుదేరాడు. అరగంటలో అన్నీ దగ్గరలో ఉన్న ఫ్యాన్సీ షాప్ లో కొని, ఇంటికి చేరుకున్నాడు.
కొడుకు తెచ్చిన వస్తువులు చూసి విస్తుపోతూ శోభన,
" ఏయ్...ఏదో మాటవరసకు అంటే,నిజంగా ఇవన్నీ కొని తెచ్చావా....పోరా,.....ఎప్పటిలాగే,నన్ను నువ్వేమైనా చేసుకో నేనేమి అననులే....ఇవన్ని వద్దు...పెల్లికూతురులా తయారవ్వాలంటే సిగ్గేస్తోంది బాబు..."
కొడుకు పెళ్ళినాటి రోజు గుర్తుకు తెప్పిస్తుంటే,శోభన మొహం సిగ్గుతో కెంపులయ్యాయి....
" నాకు అదే కావాలి.....మా అమ్మ గదిలోకి వస్తున్నప్పుడు, ఆరోజు నేను చూడని సిగ్గు, ఈ రోజు మా అమ్మ మొహంలో చూడాలి"
" ఇది అంత ఆషా-మాషీ వ్యవహారం కాదు....నేనొక్కదాన్నే అలంకరించుకోలేను "
" నేనున్నాగా, ఏదీ నీ చెయ్యి ఇవ్వు నెయిల్ పాలీష్ వేస్తాను " తల్లి చెయ్యి లాక్కోబోయాడు.
" వద్దులే నేనే తయారవుతాను....నీకొక చాన్సు ఇస్తున్నాను ఆలోచించుకో....ఒకటి ఇలాగే మంచం మీదకు వెళదామంటే సరే...లేదా నేను పెళ్ళికూతురులా ముస్తాబయితే మాత్రం , నన్ను ముట్టుకోకుండా, ఉత్తినే చూడాలి...ఏది కావాలి....?"
" పెళ్ళి కూతురుగా....."
నిన్నెలా పక్కమీదకు లాగాలో నాకు తెలుసులే.
" ఏంట్రా ……???? ఏదో గొణుగుతున్నావు.....?"
" అబ్బే ఏమీ లేదు....నీకు అన్నీ నేనే సెలక్ట్ చేస్తాను "
తల్లి బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళి, బీరువాలోంచి, లైట్ రోజ్ బ్రా, స్కై బ్లూ ప్యాంటీ,తెల్లటి లంగా, ఆకుపచ్చ మామిడి పిందెల బార్డర్ ఉన్న తెల్ల చీర,బంగారు కమ్మలు, పాపిడి బిల్ల, గొలుసు,వడ్డాణం అన్నీ మంచం మీద పెట్టాడు.
కొడుకు చేస్తున్న పని చూస్తూ,తనలో తాను మురిసిపోయింది.తనకూ ముస్తాబవ్వాలనే తపన మొదలయ్యింది.కొడుకు ముచ్చట తీర్చాలని మనస్సు ఉవ్విళ్ళూరింది... అంతే కాదు.....తనకూ మళ్ళీ పెళ్ళికూతురు రూపంలో ఎలా ఉంటానో చూసుకోవాలనిపించింది....ఎప్పుడో తెలిసీ తెలియని వయస్సులో మొట్టమొదటి సారిగా ఆ అలంకరణతో శోభనం గదిలో కాలుపెట్టింది...ఆ తర్వాత ఎప్పుడూ తన భర్త అలా తయారవ్వమని అడగలేదు....ఆయన అంశంతో పుట్టిన వినయ్ ఎంతో మేలు......ఇలాంటి చేస్ఠలతో, మాటలతో తన హృదయంలో వాడి తండ్రి స్థానాన్ని ఆక్రమించుకుంటున్నాడు....ఇప్పుడు రెండోసారి....పెళ్ళికూతురుగా....అదీ కన్నకొడుకు గదిలోకి....
" అమ్మా, అన్ని పెట్టేసాను....తొందరగా తయారవ్వు..."
వినయ్ మాటలకు,అలోచనలు చెదరిపోగా,
" ఇప్పుడు సమయం ఆరేగా అవుతోంది.....తొందరెందుకు....? చీకటి పడని "
" చీకటా....? ఎందుకూ....? నువ్వేగా చెప్పావు.....ముట్టుకోకూడదని...ఇక ఎప్పుడైతేనేం....?"
" పెళ్ళికూతురు ముస్తాబంటే అంత ఈజీ కాదు...అన్నీ చూసుకోవద్దు...."
మెహందీ పెట్టుకుంటూ,సిగ్గుపడుతూ వినయ్ ను చూసి నవ్వింది.....
తన తల్లి సిగ్గుపడ్డ తీరు వినయ్ కు ఎంతో నచ్చింది...
" సరే, సరే....నీ ఇష్తం......నేను నా గదిలోకి వెళతాను..."
" గదిలోకి ఎందుకు.....?"
" నిన్ను ఒక్కసారిగా పెళ్ళికుతురు రూపంలో చూడాలని ఉంది.......ఆ సస్పెన్సు ఎంత హాయిగా ఉంటుందో నీకేమి తెలుసు...."
ఆరిందలా ఫోజు కొట్టాడు.
శోభన నవ్వుతూ...
" సరే వెళ్ళు.....బోజనాలు తొందరగా ముగిద్దాం..."
" నా ముద్దుల అమ్మా....నేను ఏమి చెప్పినా చేస్తావు కదూ...!!"
వినయ్ తల్లి తలపట్టుకుని,ఆమె నోటిని తన నోటితో తాళం వేసాడు.
" హా...హమ్మా......వదలండి "
శోభన నోరు జారి అనేసింది.
వినయ్ కు నరాలు జివ్వుమన్నాయి.
" అమ్మా, ఏమన్నావ్....ఏమన్నావ్....??????"
" వదలరా.....అన్నాను"
" కాదు...కాదు. నాన్నను అన్నట్టు నన్ను వదలండి అన్నావు.ఈ రోజు మట్టుకు నన్ను అలానే పిలవవా....?"
" పోరా.....అదేమీ కుదరదు....ఎక్కువగా మాట్లాడితే.....ఇప్పుడు ఈ అలంకరణ కూదా ఆపేస్తాను "
" సరే...సరే...నీ ఇష్టం..."
అలంకరణ సామానులు తన గదిలో మంచం మీద సర్ది, వినయ్ ను భోజనానికి పిలిచింది.ఇద్దరూ భోజనం చేశారు...కొడుకు మొహంలో ఆతురతను చూసి శోభన తనలో తానే గుంభనంగా నవ్వుకుంది...
ఒక్కసారిగా ఎందుకనో తాను మళ్ళీ యవ్వనంలోకి కాలుపెట్టిన్నట్టనిపించింది...వినయ్ తన గదిలోకి వెళ్ళి తలుపేసుకున్నాడు....ఎందుకు అలా చేశాడో అర్థం కాలేదు శోభనకు.
తను తన బెడ్ రూం లోకి వచ్చి,చేతి వ్రేళ్ళకు చక్కగా నైల్ పాలీష్ వేసుకుంది.కాళ్లకు పెట్టిన మెహందీ ఆరిపోయింది....గది బోల్టు వేసుకుని నైటీ విప్పేసి, బాత్రూం లోకి వెళ్ళి స్నానం చేసింది...సబ్బు ను తన చంకల్లో, సళ్ల మధ్య, తొడల మధ్య బాగా అరగ దీసింది.....దిశ మొలతో తనను తాను పై నుంచి క్రిందకు చూసుకుంది.మెహందీ బాగా పండి ఎర్రగా ఉన్నాయి తన కాలి వ్రేళ్ళు...అలా నగ్నంగా నడుచుకుంటూ వచ్చి డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు నిలబడింది. చిన్న మువ్వలతో ఉన్న పట్టీలను కాళ్ళకు తగిలించుకుంది.తన నగ్న దేహం తనకే అక్కసు తెప్పిస్తోంది....ఎందుకో తన చెయ్యి తనకు తెలియకుండానే తన తొడల మధ్య తడిమింది....అప్పుడు గమనించింది, తన రెండు ముచ్చికలు నిగుడికుని ఉండడం.బిగుతైన పొదుగును తన కొడుకు ఎంపిక చేసిన బ్రాలో ఇమిడ్చింది.... బ్రా వేసుకుంటున్నప్పుడు, తన చంకలొని గుబురు కనబడింది...అయ్యో , వాడు ఈ గుబురులేకుండా నున్నటి చంకలు చూడాలని ఎంతగా ఉబలాట పడ్దాడో...షేవ్ చేసుకుందామా....?? అమ్మో వద్దు...ఆయన వచ్చేవారం వస్తానన్నాడు.....ఇంకేమన్నా ఉందా....??? బ్రా మీద జాకెట్టు వేసుకుంది.....వినయ్ చెప్పినట్టు తన సళ్ళు నిఠారుగా ఉన్నాయి....తనలో తాను నవ్వుకుంది.స్కై బ్లూ ప్యాంటీలో తన ఆడతనాన్ని దాచింది...ఎందుకనో ఒక్కసారి వెనకకు తిరిగి అద్దంలో చూసుకోవాలనిపించి వెనక్కు తిరిగి తన పిరుదులను చూసుకుంది....కొద్దిగా ప్యాంటీ క్రిందకు జార్చింది...ప్యాంటి ఎలాస్టిక్ పిఱ్ఱల ఎత్తుల ఆరభం దాకా క్రిందకు లాగింది.అంత కంతే దింపితే పిరుదుల మధ్య చీలిక కనబడుతుందని,అక్కడితో ఆపింది.లంగా కొద్దిగా క్రిందకు దించి కట్టుకుంది..( ఇలా కట్టుకోమని కొడుకు చెప్పలేదు...తానే కట్టుకుంది). బొడ్డు చందమామలా కనబడేలా చక్కగా చీర చుట్టుకుంది.వినయ్ తెచ్చిన ఫేస్ క్రీం రాసుకుని లిప్స్టిక్ వేసుకుంది....ప్రక్కనే ఉన్న పాపిడి బిళ్ల పెట్టుకుంది....వడ్డాణం పెట్టుకోడానికి ప్రయత్నించింది.....ఊహూ లాభం లేదు....అప్పటి నడుముకు, ఇప్పటికీ చాలా తేడా ఉంది.ప్రయత్నం విరమించుకుని,కొడుకు తెచ్చిన మూడు మూరల కనకాంబరాలు తలలో తురుముకుంది...కాటుక భరిణ ఎందుకు తెచ్చాడో అర్థం కాక ఓ చేత్తో అది, మరో చేత్తో పాల గ్లాసుతో వినయ్ గది తలుపులు త్రోసి, గదిలోకి అడుగుపెట్టింది.అంతే షాక్ అయ్యింది.
వినయ్ గదిలో , వాడి మంచం గది మధ్యకు జరిపి,తెచ్చిన మల్లెపూలతో మంచాన్ని అలంకరించాడు.ఒక ప్రక్కన అగరొత్తులు పొగతో సువాస వెదజల్లుతోంది....టేబుల్ మీద, స్వీట్స్,కూల్ డ్రింక్స్..అచ్చు శోభనం గదిలా అలంకరించాడు.తను తలుపేసుకుని చేసిన నిర్వాకం ఇదేనని శోభనకు అర్థమయ్యింది...
మంచం మీద శుభ్రంగా స్నానం చేసి, తన భర్త తెల్ల పంచెను కట్టుకుని, పైన తెల్ల చొక్కాను వేసుకుని పెళ్ళికొడుకు రూపంలో ఉన్న కొడుకును చూ డగానే,కొత్త పెళ్ళికూతురులా సిగ్గుపడింది.ముస్తాబులో అపరరతీదేవిని తలదన్నే అందంతో కనబడ్ద తల్లిని చూసి నోరెల్లబెట్టాడు వినయ్.
" అమ్మా.....ఇంత అందమా.....?"
గది గుమ్మం దగ్గరే సిగ్గుతో నిలబడిపోయింది శోభన.
తల్లి ఎడమ చెయ్యి పట్టుకుని గదిలోకి తీసుకొచ్చాడు.చేతిలో కాటుక డబ్బాను చూసి,
" ఇది ఎందుకు తెచ్చావు....?"
" నువ్వెందుకు కొని తెచ్చావో తెలీక...నేను కళ్లకు కాటుక రాసుకోనుగా.....?"
వినయ్ పకపకమని నవ్వి,
ప్రక్కనే ఉన్న అగ్గిపుల్లను తీసి, కాటుకతో తల్లి బుగ్గ మీద కల్యాణ చుక్క పెట్టి, తాను పెట్టుకున్నాడు.
ఆ చుక్కతో తల్లి మోము చందమామలా అనిపించింది.
" అమ్మా నిన్ను ఇలా పెళ్ళికుతురు రూపంలో చుడ్డానికి నేనెంత పెట్టిపుట్టుండాలి.....నిజంగా నేను అదృష్టవంతుడిని "
శోభ సిగ్గుల పల్లకి ఎక్కింది..ఎందుకనో తన నోరుపెగలడం లేదు.....
పెళ్ళికూతురు దుస్తులు, ముస్తాబు ఆడదాన్ని అలా మార్చేస్తాయేమో....
" పా......పాలు "
గొంతు మూగబోయింది.చెయ్యి చాపింది.
పాల గ్లాసు చేత్తో తీసుకుని టేబుల్ మీద పెట్టి, తల్లిని పొదివి పట్టుకుని మంచం మీద తన ప్రక్కనే,కూర్చొబెట్టాడు...
తను చాలా నెర్వస్ గా ఉందన్న విషయం వినయ్ ఇట్టే పసిగట్టాడు.
" లిప్స్టిక్ చక్కగా వేసుకున్నావు ......చూడగానే, కిర్రెక్కుతుంది" అంటూ తల్లి మొహం దగ్గరకు తీసుకున్నాడు.
" అమ్మా……..,చాలా సువాసనగా ఉంది....ఏ క్రీం రాసుకున్నావు....?"
" ను....నువ్వు తెచ్చిందే...."
" షాపులో వాసన చూసానే...అంతలా లేదు...ఇప్పుడు నీ ముఖ చర్మం వాసనతో కలిసి చాలా సూపర్ గా ఉంది "
కొడుకు పొగడ్త , వాడి మీద కోరికను పెంచింది.
" ఇంత అందంగా ఎవరూ ఇప్పటి దాకా పొగిడింది లేదురా...నాకు ఎలాగో ఉంది.చూసింది చాలుగా, ఇక వెళ్ళనా.....?"( మాట వరసకు అనింది)
" అరే, ఎందుకమ్మా అంత తొందర....? ఇప్పుడేగా వచ్చావు...?" తల్లి మొహం మీద తన తల వాల్చి ఆమె మెడ వాసన పీలుస్తున్నాడు.సీకాయ, కనకాంబరాలు, ఆమె వెంట్రుకల వాసనల మిశ్రమము తనలోని కామ కోరికలను తట్టి లేపుతోంది.
" వినూ......"
" ఇలా ఒంటినిండా బంగారంతో లక్ష్మీదేవిలా తళతల మెరిసిపోతున్న నిన్ను,ఇప్పటికీ పెళ్ళి చేసుకోడానికి ఎవరైనా సిధ్ధమే...."
" గోల్డు చైను వేసుకుంటేనే పెళ్ళిచేసుకుంటారా, మీ మగ బుధ్ధి పోనిచ్చుకున్నావు కాదు" వెటకారంగా అంది.
అప్పుడు చూసాడు వినయ్, తన తల్లి మెడను పరిశీలనగా...ఏదో వెలితి.........
" అలాగేం కాదమ్మా.....నువ్వు బిత్తలగా వచ్చినా కూడా నేను నిన్ను పెళ్ళి చేసుకుంటాను....చేసి చూపించనా....?"
" ఛ్ఛీ....మొహం చూడు.తల్లిని పెళ్ళిచేసుకుంటాడట.....ఎవరైన వింటే మొహం మీద ఉమ్మేస్తారు"
" ఏయ్, సీమ పంది...నేను ఊరందరిని పిలిచి పందిరి వేసి పెళ్ళిచేసుకుంటానని అనలేదుగా....ఇదిగో ఈ గదిలో చేసుకుంటాను"
" సీమ పందా....? అమ్మను అనవలసిన మాటేనా....?"
శోభన చురుక్కుమని చూసింది.
" ఇప్పుడు తమరు అమ్మ కాదు,అమ్మాయివి శోభనగారు, నవ వధువువి..."
చిలిపిగా నవ్వాడు.
" చాల్లే సంభడం......ఇక వెళ్ళనా.....?"
" అబ్బ ఆగు.....బోల్దంత తతంగం ఉంది ఇంకా...."
" ఏంటో అంత పెద్ద తతంగం....సర్లే ముందు ఆ గ్లాసులో పాలు త్రాగు...."
" కొద్దిగా లేచి, నీ పాదం మంచం మీద పెట్టు..."
అయోమయంగా మొహం పెట్టి మంచం మీద కాలు పెట్టింది.
వినయ్, ఆమె కాలి వ్రేళ్ళకున్న మెట్టెలు తీసేశాడు.ఆలాగే రెండో కాలిది పీకేశాడు.
" ఏయ్ ఏం చేస్తున్నావు రా....."
" ఉష్...తినబోతు రుచి ఏల....? ఈ రోజు నువ్వు చెప్పినట్టే నిన్ను ముట్టుకోను....నువ్వు నేను చెప్పినట్టే వినాలి...."
" ఇప్పుడు ముట్టుకున్నవుగా....?" నవ్వుతూ అడిగింది. నవ్వినపుడు ఆ బుగ్గ సొట్ట , పెళ్ళి చుక్కతో ఇంకా అందమస్తోంది.
" ఈ ముట్టుకోవడం వేరు..ఆ ముట్టుకోవడం వేరు....ఇప్పుడే వస్తాను ఉండు "
వినయ్, తన గదిలోంచి వెళ్ళి తల్లి బెడ్ రూం అంతా వెతికాడు.తనకు కావాల్సింది దొరకలేదు......
(...................)
బాత్రూం లోకి వెళ్ళి వెతికాడు.....అక్కడ సబ్బు కేసు ప్రక్కన మిళ మిళ మెరుస్తూ కనబడింది తల్లి నల్లపూసల త్రాడు.దాన్ని తన మొలలో దోపుకుని గదిలోకి వచ్చాడు.
తల్లి దగ్గరకు వచ్చి, భుజాలు పట్టుకుని నిలబెట్టాడు.....
శోభన వినయ్ కళ్ళలోకి చూసింది.చూపుల్లో కోటి ప్రశ్నలు.....
" ఏమి అలోచించావమ్మా.....??"
" ఏ విషయం.....?" అమాయకంగా అడిగింది.
" మన పెళ్ళి గురించి...."
" ఏయ్..ఛ్ఛీ....ఏదో పెళ్ళికూతురిలా ముస్తాబవ్వమంటే...ఒప్పుకున్నాను..అంతే..."
" అమ్మా.....నిన్ను ఇలా చూస్తుంటే పెళ్ళి చేసుకోవాలని ఉంది..."
" అయ్యో....అవునా....ముందు చెప్పాల్సింది....బ్రాహ్మణుడిని రప్పించేదాన్ని..." వెటకారంగా నవ్వింది.
" మన పెళ్ళికి అవేమి అక్కరలేదు....నేను, నా శోభన చాలు..."
కొడుకు మాటల్లో నిజాయితికి తన ఆడ మనస్సు కరిగిపోతోంది...అయినా, వాడు అడుగుతున్న కోరిక తప్పైనా, తీరు నచ్చింది.మొదటి రోజు నుండి కొడుకుతో తాను చేస్తున్న శృంగార పయనంలో ఇది ఎన్నో మలుపు.....?శోభనలో కలుగుతున్న అలజడి ఆమె మొహంలో స్పష్తంగా కనబడుతుంటే, వినయ్ చప్పున ఆమె నుదురు మీద ముద్దుపెట్టుకున్నాడు.
" అమ్మా కాసేపు కళ్ళు మూసుకో.....మధ్యలో కళ్ళు తెరవకూడదు....నా మీద ఒట్టే...."
శోభన మారుమాటడక కళ్ళు మూసుకుంది.
వినయ్ తన సెల్-ఫోన్ లో ఆడియో పెట్టాడు.
" మాంగళ్యం తంత్రునామే......."
భజంత్రీలతో మంత్రాలు వినపడుతున్నాయి.....
కొడుకు చేతులు తన మెడలో తచ్చాడుతున్నాయి......
ఏమి చేస్తున్నాడు....????
పూల మాల వేస్తున్నాడా....?
చైను వేస్తున్నాడా....?
అంతా కన్-ప్యూజన్ గా ఉంది.
ఇంతలో ,
" కళ్ళు తెరమ్మా....."
ఇంకా వినయ్ చేతులు తన మెడ చుట్టే ఉన్నాయి.మంత్రాలు ఫోన్ నుండి వినబడుతునే ఉన్నాయి.....
అప్పుడు గమనించింది శోభన, తన కొడుకు తన మెడలో బాత్రూం లో తాను స్నానానికి ముందు విప్పి మరచిపోయిన మంగళసూత్రాని కడుతున్నాడని....
ఏంట్రా ఈ పని? అని కూడా అడగలేకపోయింది.
కట్టేశాడు.....
ఎందుకనో తన మనస్సు ఈ చర్యకు ఎదురుతిరగలేదు.
" ఇప్పటి నుంచి ఈ దేవత నా సొంతం...."
ఎందుకనో శోభన కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి....
" ఇంకొక పని పూర్తి చేస్తే పూర్తిగా నా అర్ధాంగివి అవుతావు...."
" ........." కళ్ళతోనే ప్రశ్నించింది కొత్తపెళ్ళికూతురు.
" కాళ్ళకు మెట్టెలు తొడగనీ..."
అంటూ నేల మీద చతికిలబడి శోభన పాదాన్ని తన తొడ మీద పెట్టుకుని మెట్టెలు తొడిగాడు.
" వినయ్, ఏంట్రా ఇదంతా........?" చాలా సేపటికి నోరు పెగిలింది.
" భర్తను ఏరా అనకూడదని మీ పెద్దలు నేర్పలేదా..." ఉత్తుత్తి కోపం నటించాడు.
నవ్వపుకోలేక పోయింది.
" ఇప్పుడు పెళ్ళైన పెళ్ళికూతురు కాబట్టి, పాలగ్లాసు ఇవ్వొచ్చు......ఇవ్వు "
నాటక ఫక్కిలో అన్నాడు.
" చల్లారిపోయి ఉంటాయేమో...."
" ఏం పర్వాలేదు....ఇద్దరమూ వేడిగా ఉన్నాము...ముందు ఎవరి పెదాలు తగిలినా ఆ పాలు వేడెక్కుతాయి...."చిలిపిగా అన్నాడు.
గ్లాసు తెచ్చి వినయ్ కు ఇచ్చింది.వేడిగానే ఉంది.
ఏం చెయ్యాలి అన్నట్టు చూశాడు......
ఏం...? సినిమాలు చూడ్డం లేదా- అన్నట్టు చూసింది.
వినయ్ పాలు త్రాగి, తల్లికి ఇస్తూ,
" నీ కంటే చిన్న వాడిని, మొదటి సారిగా పెళ్ళి చేసుకున్నాను.....తప్పులేమన్నా ఉంటే, నేర్పించాలి"
అమాయకంగా అన్నాడు.
" పెద్ద పెద్ద పనులు చేసి, ఇంకా నువ్వు చిన్న పిల్లడివా..???? మీ నాన్న కంటే ఆరు ఆకులు ఎక్కువ చదివినవాడివి......నువ్వే నాకు నేర్పుతుంటే...."
వినయ్ ఇచ్చిన ఎంగిళి పాలు కాస్తా, త్రాగేసి వాడి తల మీద మొట్టికాయ మొట్టింది.
హఠాత్తుగా తాను మరచిపోయిన విషయం ఒకటి వినయ్ కు గుర్తుకు వచ్చింది.
" శోభా....ఇలా రా..."
తను కిటికీ దగ్గరకు వెళుతూ, పిలిచాడు.శోభన వెళ్ళింది.వినయ్ కిటికీలోంచి ఆకాశాన్ని చూపిస్తూ,
" కనిపిస్తున్న చుక్కలలో నీలాగే అందంగా కనబడుతున్న ఆ చుక్క అరుంధతి.అరుంధతిని కూడా చుసేశాము...ఇంకేమన్నా ఉన్నాయా....?"
" ఉంది...." సిగ్గుపడుతూ చెప్పింది.
" ఏంటది....?"
ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు……..
" నా భర్త నన్ను మీ అమ్మమ్మలా బుజ్జి అనిపిలుస్తాడు.......ఇలా కాదు..."
మాటమార్చింది.
" నాకు ఇలానే పిలవాలనిపిస్తుంది.....నచ్చలేదా....?"
" అది సరే, ఇంకా ఏముంది....?"
" శోభనం గదిలో మొదటిసారిగా, భార్య భర్త కాళ్ళకు దణ్ణం పెట్టాలి...." అన్నాడు.మళ్ళీ తనే,
" అయ్యో...వద్దులే, నువ్వు నాకంటే వయస్సులో పెద్దదానివి..."
" వరుస ఏదైనా, వయస్సు ఎంతైనా...నీవు చేసిన పనికి ఎవరైనా భార్యే అవుతారు "
చటుక్కున ఒంగి వినయ్ పాదాలు ముట్టుకుంది.శోభనను లేపి గట్టిగా హత్తుకున్నాడు.
తల్లి బాయలు ఉద్వేగంతో ఉబ్బి, వినయ్ చాతిని నొక్కుతున్నాయి.
“ ఇప్పుడేగా, ముట్టుకోనన్నావు…?”
కొంటెగా నవ్వి కన్నుగీటింది చిన్నపిల్లలా….
" అన్నావు కాదు,అన్నారు అని అనాలి"
గుసగుసగా అన్నాడు.
అర్థం కానట్టు చూసింది శోభన.
" సరే, ఇక వెళ్ళనా.....?" మళ్ళీ తనే అంది.
" పెళ్ళికూతురు వచ్చిన దగ్గర నుండి వెల్లిపోవాలని చూస్తోంది....శోభనం గది అంటే అంత భయమా....?"
" కొత్త పెళ్ళికూతురుకి ఆ మాత్రం ఉండదా మరి.....?"
రెట్టించింది.
" అబ్బా....ఎంత ముద్దోస్తునావో తేలుసా నువ్విలా మాట్లాడుతుంటే....."
వినయ్ కసుక్కున తల్లి బుగ్గ కొరికాడు.
" అబ్బా.....నిన్ను ఇవేమీ చెయ్యకూడదన్నానా....?? గారంగా కోప్పడుతూ, కౌగిలి విడిపించుకుంది.
" సరే, చెయ్యనులే...నాన్నలా నన్ను పిలువు చాలు "
" నా వల్ల కాదు బాబు...."
" అయితే, నేను మాట తప్పుతాను...."
" వినయ్ సిగ్గేస్తోంది అలా పిలవాలంటే...ప్లీజ్ వదలరా...."
" నాకోసం ఎంతో చేశావు......ఈ మాత్రం చెయ్యలేవా....?"
మళ్ళీ తల్లిని దగ్గరకు లాక్కుంటూ,జాలిగ మొహంపెట్టాడు.
" అబ్బా, వదలండి, నేను వెళ్ళాలి.....చాలా..."
ఈ సంభోదన శోభనను ఇంకా దగ్గరకు చేర్చినట్టై, సిగ్గుతెర ఒక్కసారిగా మొహంలో తొణికిసలాడింది.
" కొత్త మొగుడిని ఇక్కడ ఉంచుకుని ఎక్కడకు వెళతావే.....?"
" మీరేమి నా మొగుడు కాదు.నా పెనిమిటిచ్చిన ముద్దుల కొడుకు. మరచిపోయారా....?"
వినయ కాజా ముక్కను కొద్దిగా త్రుంచి,
" పిచ్చిమొద్దు, వీడు చిన్న పెనిమిటి, ఆయన పెద్ద పెనిమిటి....అర్థమయ్యిందా.....?" అంటూ కాజా ముక్కను శోభన పెదవికి అందించాడు.
తను అది పెదవులతో అందుకోగానే, వినయ్ ఆమె చెంపలు పట్టుకుని ముందుకు లాక్కుని తాను ఆ కాజా ముక్క మరోవైపు పెదవులతో అందుకున్నాడు.....
తల్లి పెదవుల తడి ,కాజా పాకం వినయ్ ను మత్తెక్కిస్తుంటే, శోభనకు అతని పెదవుల వెచ్చదనం తిమ్మిర్రెక్కిస్తోంది.....పరిపక్వత లేని వయస్సులో ఆనాటి శోభనం కంటే, నేడు ప్రౌడ వయస్సులో జరుగుతున్న శోభనం తనలో పులకింతను పదిరెట్లు చేస్తోంది......
పెదవులను చీకుతూ, వినయ తన నాలికను తల్లి నోట్లోకి దూర్చాడు.....
ఆ చిన్ని కాజా ముక్కను ఇద్దరిలో ఎవరు మింగేశారో ఎవరికీ గుర్తులేదు....
లోపలికి దూరిన నాలికకు,తన జతకత్తె దొరికింది....
పెనవేసుకుంటూ, కలయబడుతూ.....ఒకరి ఎంగిళి ఒకరు జుర్రుకుంటూ, అలానే అడ్దంగా మంచం మీదకు వాలారు....
వినయ్ నోట్ పుస్తకం తీసి లిస్ట్ తయారుచేస్తున్నాడు....
1. మల్లెపూవులు.
2.లిప్-స్టిక్
3.కాటుక
4.మెహందీ
5.నైల్-పాలీష్
6.ఫేస్ క్రీం
7.స్వీట్స్
ఇంకా ఎమన్నా ఉంటే అవి ఇంట్లో ఉంటాయిలే,అనుకుంటూ తాను బయలుదేరాడు. అరగంటలో అన్నీ దగ్గరలో ఉన్న ఫ్యాన్సీ షాప్ లో కొని, ఇంటికి చేరుకున్నాడు.
కొడుకు తెచ్చిన వస్తువులు చూసి విస్తుపోతూ శోభన,
" ఏయ్...ఏదో మాటవరసకు అంటే,నిజంగా ఇవన్నీ కొని తెచ్చావా....పోరా,.....ఎప్పటిలాగే,నన్ను నువ్వేమైనా చేసుకో నేనేమి అననులే....ఇవన్ని వద్దు...పెల్లికూతురులా తయారవ్వాలంటే సిగ్గేస్తోంది బాబు..."
కొడుకు పెళ్ళినాటి రోజు గుర్తుకు తెప్పిస్తుంటే,శోభన మొహం సిగ్గుతో కెంపులయ్యాయి....
" నాకు అదే కావాలి.....మా అమ్మ గదిలోకి వస్తున్నప్పుడు, ఆరోజు నేను చూడని సిగ్గు, ఈ రోజు మా అమ్మ మొహంలో చూడాలి"
" ఇది అంత ఆషా-మాషీ వ్యవహారం కాదు....నేనొక్కదాన్నే అలంకరించుకోలేను "
" నేనున్నాగా, ఏదీ నీ చెయ్యి ఇవ్వు నెయిల్ పాలీష్ వేస్తాను " తల్లి చెయ్యి లాక్కోబోయాడు.
" వద్దులే నేనే తయారవుతాను....నీకొక చాన్సు ఇస్తున్నాను ఆలోచించుకో....ఒకటి ఇలాగే మంచం మీదకు వెళదామంటే సరే...లేదా నేను పెళ్ళికూతురులా ముస్తాబయితే మాత్రం , నన్ను ముట్టుకోకుండా, ఉత్తినే చూడాలి...ఏది కావాలి....?"
" పెళ్ళి కూతురుగా....."
నిన్నెలా పక్కమీదకు లాగాలో నాకు తెలుసులే.
" ఏంట్రా ……???? ఏదో గొణుగుతున్నావు.....?"
" అబ్బే ఏమీ లేదు....నీకు అన్నీ నేనే సెలక్ట్ చేస్తాను "
తల్లి బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళి, బీరువాలోంచి, లైట్ రోజ్ బ్రా, స్కై బ్లూ ప్యాంటీ,తెల్లటి లంగా, ఆకుపచ్చ మామిడి పిందెల బార్డర్ ఉన్న తెల్ల చీర,బంగారు కమ్మలు, పాపిడి బిల్ల, గొలుసు,వడ్డాణం అన్నీ మంచం మీద పెట్టాడు.
కొడుకు చేస్తున్న పని చూస్తూ,తనలో తాను మురిసిపోయింది.తనకూ ముస్తాబవ్వాలనే తపన మొదలయ్యింది.కొడుకు ముచ్చట తీర్చాలని మనస్సు ఉవ్విళ్ళూరింది... అంతే కాదు.....తనకూ మళ్ళీ పెళ్ళికూతురు రూపంలో ఎలా ఉంటానో చూసుకోవాలనిపించింది....ఎప్పుడో తెలిసీ తెలియని వయస్సులో మొట్టమొదటి సారిగా ఆ అలంకరణతో శోభనం గదిలో కాలుపెట్టింది...ఆ తర్వాత ఎప్పుడూ తన భర్త అలా తయారవ్వమని అడగలేదు....ఆయన అంశంతో పుట్టిన వినయ్ ఎంతో మేలు......ఇలాంటి చేస్ఠలతో, మాటలతో తన హృదయంలో వాడి తండ్రి స్థానాన్ని ఆక్రమించుకుంటున్నాడు....ఇప్పుడు రెండోసారి....పెళ్ళికూతురుగా....అదీ కన్నకొడుకు గదిలోకి....
" అమ్మా, అన్ని పెట్టేసాను....తొందరగా తయారవ్వు..."
వినయ్ మాటలకు,అలోచనలు చెదరిపోగా,
" ఇప్పుడు సమయం ఆరేగా అవుతోంది.....తొందరెందుకు....? చీకటి పడని "
" చీకటా....? ఎందుకూ....? నువ్వేగా చెప్పావు.....ముట్టుకోకూడదని...ఇక ఎప్పుడైతేనేం....?"
" పెళ్ళికూతురు ముస్తాబంటే అంత ఈజీ కాదు...అన్నీ చూసుకోవద్దు...."
మెహందీ పెట్టుకుంటూ,సిగ్గుపడుతూ వినయ్ ను చూసి నవ్వింది.....
తన తల్లి సిగ్గుపడ్డ తీరు వినయ్ కు ఎంతో నచ్చింది...
" సరే, సరే....నీ ఇష్తం......నేను నా గదిలోకి వెళతాను..."
" గదిలోకి ఎందుకు.....?"
" నిన్ను ఒక్కసారిగా పెళ్ళికుతురు రూపంలో చూడాలని ఉంది.......ఆ సస్పెన్సు ఎంత హాయిగా ఉంటుందో నీకేమి తెలుసు...."
ఆరిందలా ఫోజు కొట్టాడు.
శోభన నవ్వుతూ...
" సరే వెళ్ళు.....బోజనాలు తొందరగా ముగిద్దాం..."
" నా ముద్దుల అమ్మా....నేను ఏమి చెప్పినా చేస్తావు కదూ...!!"
వినయ్ తల్లి తలపట్టుకుని,ఆమె నోటిని తన నోటితో తాళం వేసాడు.
" హా...హమ్మా......వదలండి "
శోభన నోరు జారి అనేసింది.
వినయ్ కు నరాలు జివ్వుమన్నాయి.
" అమ్మా, ఏమన్నావ్....ఏమన్నావ్....??????"
" వదలరా.....అన్నాను"
" కాదు...కాదు. నాన్నను అన్నట్టు నన్ను వదలండి అన్నావు.ఈ రోజు మట్టుకు నన్ను అలానే పిలవవా....?"
" పోరా.....అదేమీ కుదరదు....ఎక్కువగా మాట్లాడితే.....ఇప్పుడు ఈ అలంకరణ కూదా ఆపేస్తాను "
" సరే...సరే...నీ ఇష్టం..."
అలంకరణ సామానులు తన గదిలో మంచం మీద సర్ది, వినయ్ ను భోజనానికి పిలిచింది.ఇద్దరూ భోజనం చేశారు...కొడుకు మొహంలో ఆతురతను చూసి శోభన తనలో తానే గుంభనంగా నవ్వుకుంది...
ఒక్కసారిగా ఎందుకనో తాను మళ్ళీ యవ్వనంలోకి కాలుపెట్టిన్నట్టనిపించింది...వినయ్ తన గదిలోకి వెళ్ళి తలుపేసుకున్నాడు....ఎందుకు అలా చేశాడో అర్థం కాలేదు శోభనకు.
తను తన బెడ్ రూం లోకి వచ్చి,చేతి వ్రేళ్ళకు చక్కగా నైల్ పాలీష్ వేసుకుంది.కాళ్లకు పెట్టిన మెహందీ ఆరిపోయింది....గది బోల్టు వేసుకుని నైటీ విప్పేసి, బాత్రూం లోకి వెళ్ళి స్నానం చేసింది...సబ్బు ను తన చంకల్లో, సళ్ల మధ్య, తొడల మధ్య బాగా అరగ దీసింది.....దిశ మొలతో తనను తాను పై నుంచి క్రిందకు చూసుకుంది.మెహందీ బాగా పండి ఎర్రగా ఉన్నాయి తన కాలి వ్రేళ్ళు...అలా నగ్నంగా నడుచుకుంటూ వచ్చి డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు నిలబడింది. చిన్న మువ్వలతో ఉన్న పట్టీలను కాళ్ళకు తగిలించుకుంది.తన నగ్న దేహం తనకే అక్కసు తెప్పిస్తోంది....ఎందుకో తన చెయ్యి తనకు తెలియకుండానే తన తొడల మధ్య తడిమింది....అప్పుడు గమనించింది, తన రెండు ముచ్చికలు నిగుడికుని ఉండడం.బిగుతైన పొదుగును తన కొడుకు ఎంపిక చేసిన బ్రాలో ఇమిడ్చింది.... బ్రా వేసుకుంటున్నప్పుడు, తన చంకలొని గుబురు కనబడింది...అయ్యో , వాడు ఈ గుబురులేకుండా నున్నటి చంకలు చూడాలని ఎంతగా ఉబలాట పడ్దాడో...షేవ్ చేసుకుందామా....?? అమ్మో వద్దు...ఆయన వచ్చేవారం వస్తానన్నాడు.....ఇంకేమన్నా ఉందా....??? బ్రా మీద జాకెట్టు వేసుకుంది.....వినయ్ చెప్పినట్టు తన సళ్ళు నిఠారుగా ఉన్నాయి....తనలో తాను నవ్వుకుంది.స్కై బ్లూ ప్యాంటీలో తన ఆడతనాన్ని దాచింది...ఎందుకనో ఒక్కసారి వెనకకు తిరిగి అద్దంలో చూసుకోవాలనిపించి వెనక్కు తిరిగి తన పిరుదులను చూసుకుంది....కొద్దిగా ప్యాంటీ క్రిందకు జార్చింది...ప్యాంటి ఎలాస్టిక్ పిఱ్ఱల ఎత్తుల ఆరభం దాకా క్రిందకు లాగింది.అంత కంతే దింపితే పిరుదుల మధ్య చీలిక కనబడుతుందని,అక్కడితో ఆపింది.లంగా కొద్దిగా క్రిందకు దించి కట్టుకుంది..( ఇలా కట్టుకోమని కొడుకు చెప్పలేదు...తానే కట్టుకుంది). బొడ్డు చందమామలా కనబడేలా చక్కగా చీర చుట్టుకుంది.వినయ్ తెచ్చిన ఫేస్ క్రీం రాసుకుని లిప్స్టిక్ వేసుకుంది....ప్రక్కనే ఉన్న పాపిడి బిళ్ల పెట్టుకుంది....వడ్డాణం పెట్టుకోడానికి ప్రయత్నించింది.....ఊహూ లాభం లేదు....అప్పటి నడుముకు, ఇప్పటికీ చాలా తేడా ఉంది.ప్రయత్నం విరమించుకుని,కొడుకు తెచ్చిన మూడు మూరల కనకాంబరాలు తలలో తురుముకుంది...కాటుక భరిణ ఎందుకు తెచ్చాడో అర్థం కాక ఓ చేత్తో అది, మరో చేత్తో పాల గ్లాసుతో వినయ్ గది తలుపులు త్రోసి, గదిలోకి అడుగుపెట్టింది.అంతే షాక్ అయ్యింది.
వినయ్ గదిలో , వాడి మంచం గది మధ్యకు జరిపి,తెచ్చిన మల్లెపూలతో మంచాన్ని అలంకరించాడు.ఒక ప్రక్కన అగరొత్తులు పొగతో సువాస వెదజల్లుతోంది....టేబుల్ మీద, స్వీట్స్,కూల్ డ్రింక్స్..అచ్చు శోభనం గదిలా అలంకరించాడు.తను తలుపేసుకుని చేసిన నిర్వాకం ఇదేనని శోభనకు అర్థమయ్యింది...
మంచం మీద శుభ్రంగా స్నానం చేసి, తన భర్త తెల్ల పంచెను కట్టుకుని, పైన తెల్ల చొక్కాను వేసుకుని పెళ్ళికొడుకు రూపంలో ఉన్న కొడుకును చూ డగానే,కొత్త పెళ్ళికూతురులా సిగ్గుపడింది.ముస్తాబులో అపరరతీదేవిని తలదన్నే అందంతో కనబడ్ద తల్లిని చూసి నోరెల్లబెట్టాడు వినయ్.
" అమ్మా.....ఇంత అందమా.....?"
గది గుమ్మం దగ్గరే సిగ్గుతో నిలబడిపోయింది శోభన.
తల్లి ఎడమ చెయ్యి పట్టుకుని గదిలోకి తీసుకొచ్చాడు.చేతిలో కాటుక డబ్బాను చూసి,
" ఇది ఎందుకు తెచ్చావు....?"
" నువ్వెందుకు కొని తెచ్చావో తెలీక...నేను కళ్లకు కాటుక రాసుకోనుగా.....?"
వినయ్ పకపకమని నవ్వి,
ప్రక్కనే ఉన్న అగ్గిపుల్లను తీసి, కాటుకతో తల్లి బుగ్గ మీద కల్యాణ చుక్క పెట్టి, తాను పెట్టుకున్నాడు.
ఆ చుక్కతో తల్లి మోము చందమామలా అనిపించింది.
" అమ్మా నిన్ను ఇలా పెళ్ళికుతురు రూపంలో చుడ్డానికి నేనెంత పెట్టిపుట్టుండాలి.....నిజంగా నేను అదృష్టవంతుడిని "
శోభ సిగ్గుల పల్లకి ఎక్కింది..ఎందుకనో తన నోరుపెగలడం లేదు.....
పెళ్ళికూతురు దుస్తులు, ముస్తాబు ఆడదాన్ని అలా మార్చేస్తాయేమో....
" పా......పాలు "
గొంతు మూగబోయింది.చెయ్యి చాపింది.
పాల గ్లాసు చేత్తో తీసుకుని టేబుల్ మీద పెట్టి, తల్లిని పొదివి పట్టుకుని మంచం మీద తన ప్రక్కనే,కూర్చొబెట్టాడు...
తను చాలా నెర్వస్ గా ఉందన్న విషయం వినయ్ ఇట్టే పసిగట్టాడు.
" లిప్స్టిక్ చక్కగా వేసుకున్నావు ......చూడగానే, కిర్రెక్కుతుంది" అంటూ తల్లి మొహం దగ్గరకు తీసుకున్నాడు.
" అమ్మా……..,చాలా సువాసనగా ఉంది....ఏ క్రీం రాసుకున్నావు....?"
" ను....నువ్వు తెచ్చిందే...."
" షాపులో వాసన చూసానే...అంతలా లేదు...ఇప్పుడు నీ ముఖ చర్మం వాసనతో కలిసి చాలా సూపర్ గా ఉంది "
కొడుకు పొగడ్త , వాడి మీద కోరికను పెంచింది.
" ఇంత అందంగా ఎవరూ ఇప్పటి దాకా పొగిడింది లేదురా...నాకు ఎలాగో ఉంది.చూసింది చాలుగా, ఇక వెళ్ళనా.....?"( మాట వరసకు అనింది)
" అరే, ఎందుకమ్మా అంత తొందర....? ఇప్పుడేగా వచ్చావు...?" తల్లి మొహం మీద తన తల వాల్చి ఆమె మెడ వాసన పీలుస్తున్నాడు.సీకాయ, కనకాంబరాలు, ఆమె వెంట్రుకల వాసనల మిశ్రమము తనలోని కామ కోరికలను తట్టి లేపుతోంది.
" వినూ......"
" ఇలా ఒంటినిండా బంగారంతో లక్ష్మీదేవిలా తళతల మెరిసిపోతున్న నిన్ను,ఇప్పటికీ పెళ్ళి చేసుకోడానికి ఎవరైనా సిధ్ధమే...."
" గోల్డు చైను వేసుకుంటేనే పెళ్ళిచేసుకుంటారా, మీ మగ బుధ్ధి పోనిచ్చుకున్నావు కాదు" వెటకారంగా అంది.
అప్పుడు చూసాడు వినయ్, తన తల్లి మెడను పరిశీలనగా...ఏదో వెలితి.........
" అలాగేం కాదమ్మా.....నువ్వు బిత్తలగా వచ్చినా కూడా నేను నిన్ను పెళ్ళి చేసుకుంటాను....చేసి చూపించనా....?"
" ఛ్ఛీ....మొహం చూడు.తల్లిని పెళ్ళిచేసుకుంటాడట.....ఎవరైన వింటే మొహం మీద ఉమ్మేస్తారు"
" ఏయ్, సీమ పంది...నేను ఊరందరిని పిలిచి పందిరి వేసి పెళ్ళిచేసుకుంటానని అనలేదుగా....ఇదిగో ఈ గదిలో చేసుకుంటాను"
" సీమ పందా....? అమ్మను అనవలసిన మాటేనా....?"
శోభన చురుక్కుమని చూసింది.
" ఇప్పుడు తమరు అమ్మ కాదు,అమ్మాయివి శోభనగారు, నవ వధువువి..."
చిలిపిగా నవ్వాడు.
" చాల్లే సంభడం......ఇక వెళ్ళనా.....?"
" అబ్బ ఆగు.....బోల్దంత తతంగం ఉంది ఇంకా...."
" ఏంటో అంత పెద్ద తతంగం....సర్లే ముందు ఆ గ్లాసులో పాలు త్రాగు...."
" కొద్దిగా లేచి, నీ పాదం మంచం మీద పెట్టు..."
అయోమయంగా మొహం పెట్టి మంచం మీద కాలు పెట్టింది.
వినయ్, ఆమె కాలి వ్రేళ్ళకున్న మెట్టెలు తీసేశాడు.ఆలాగే రెండో కాలిది పీకేశాడు.
" ఏయ్ ఏం చేస్తున్నావు రా....."
" ఉష్...తినబోతు రుచి ఏల....? ఈ రోజు నువ్వు చెప్పినట్టే నిన్ను ముట్టుకోను....నువ్వు నేను చెప్పినట్టే వినాలి...."
" ఇప్పుడు ముట్టుకున్నవుగా....?" నవ్వుతూ అడిగింది. నవ్వినపుడు ఆ బుగ్గ సొట్ట , పెళ్ళి చుక్కతో ఇంకా అందమస్తోంది.
" ఈ ముట్టుకోవడం వేరు..ఆ ముట్టుకోవడం వేరు....ఇప్పుడే వస్తాను ఉండు "
వినయ్, తన గదిలోంచి వెళ్ళి తల్లి బెడ్ రూం అంతా వెతికాడు.తనకు కావాల్సింది దొరకలేదు......
(...................)
బాత్రూం లోకి వెళ్ళి వెతికాడు.....అక్కడ సబ్బు కేసు ప్రక్కన మిళ మిళ మెరుస్తూ కనబడింది తల్లి నల్లపూసల త్రాడు.దాన్ని తన మొలలో దోపుకుని గదిలోకి వచ్చాడు.
తల్లి దగ్గరకు వచ్చి, భుజాలు పట్టుకుని నిలబెట్టాడు.....
శోభన వినయ్ కళ్ళలోకి చూసింది.చూపుల్లో కోటి ప్రశ్నలు.....
" ఏమి అలోచించావమ్మా.....??"
" ఏ విషయం.....?" అమాయకంగా అడిగింది.
" మన పెళ్ళి గురించి...."
" ఏయ్..ఛ్ఛీ....ఏదో పెళ్ళికూతురిలా ముస్తాబవ్వమంటే...ఒప్పుకున్నాను..అంతే..."
" అమ్మా.....నిన్ను ఇలా చూస్తుంటే పెళ్ళి చేసుకోవాలని ఉంది..."
" అయ్యో....అవునా....ముందు చెప్పాల్సింది....బ్రాహ్మణుడిని రప్పించేదాన్ని..." వెటకారంగా నవ్వింది.
" మన పెళ్ళికి అవేమి అక్కరలేదు....నేను, నా శోభన చాలు..."
కొడుకు మాటల్లో నిజాయితికి తన ఆడ మనస్సు కరిగిపోతోంది...అయినా, వాడు అడుగుతున్న కోరిక తప్పైనా, తీరు నచ్చింది.మొదటి రోజు నుండి కొడుకుతో తాను చేస్తున్న శృంగార పయనంలో ఇది ఎన్నో మలుపు.....?శోభనలో కలుగుతున్న అలజడి ఆమె మొహంలో స్పష్తంగా కనబడుతుంటే, వినయ్ చప్పున ఆమె నుదురు మీద ముద్దుపెట్టుకున్నాడు.
" అమ్మా కాసేపు కళ్ళు మూసుకో.....మధ్యలో కళ్ళు తెరవకూడదు....నా మీద ఒట్టే...."
శోభన మారుమాటడక కళ్ళు మూసుకుంది.
వినయ్ తన సెల్-ఫోన్ లో ఆడియో పెట్టాడు.
" మాంగళ్యం తంత్రునామే......."
భజంత్రీలతో మంత్రాలు వినపడుతున్నాయి.....
కొడుకు చేతులు తన మెడలో తచ్చాడుతున్నాయి......
ఏమి చేస్తున్నాడు....????
పూల మాల వేస్తున్నాడా....?
చైను వేస్తున్నాడా....?
అంతా కన్-ప్యూజన్ గా ఉంది.
ఇంతలో ,
" కళ్ళు తెరమ్మా....."
ఇంకా వినయ్ చేతులు తన మెడ చుట్టే ఉన్నాయి.మంత్రాలు ఫోన్ నుండి వినబడుతునే ఉన్నాయి.....
అప్పుడు గమనించింది శోభన, తన కొడుకు తన మెడలో బాత్రూం లో తాను స్నానానికి ముందు విప్పి మరచిపోయిన మంగళసూత్రాని కడుతున్నాడని....
ఏంట్రా ఈ పని? అని కూడా అడగలేకపోయింది.
కట్టేశాడు.....
ఎందుకనో తన మనస్సు ఈ చర్యకు ఎదురుతిరగలేదు.
" ఇప్పటి నుంచి ఈ దేవత నా సొంతం...."
ఎందుకనో శోభన కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి....
" ఇంకొక పని పూర్తి చేస్తే పూర్తిగా నా అర్ధాంగివి అవుతావు...."
" ........." కళ్ళతోనే ప్రశ్నించింది కొత్తపెళ్ళికూతురు.
" కాళ్ళకు మెట్టెలు తొడగనీ..."
అంటూ నేల మీద చతికిలబడి శోభన పాదాన్ని తన తొడ మీద పెట్టుకుని మెట్టెలు తొడిగాడు.
" వినయ్, ఏంట్రా ఇదంతా........?" చాలా సేపటికి నోరు పెగిలింది.
" భర్తను ఏరా అనకూడదని మీ పెద్దలు నేర్పలేదా..." ఉత్తుత్తి కోపం నటించాడు.
నవ్వపుకోలేక పోయింది.
" ఇప్పుడు పెళ్ళైన పెళ్ళికూతురు కాబట్టి, పాలగ్లాసు ఇవ్వొచ్చు......ఇవ్వు "
నాటక ఫక్కిలో అన్నాడు.
" చల్లారిపోయి ఉంటాయేమో...."
" ఏం పర్వాలేదు....ఇద్దరమూ వేడిగా ఉన్నాము...ముందు ఎవరి పెదాలు తగిలినా ఆ పాలు వేడెక్కుతాయి...."చిలిపిగా అన్నాడు.
గ్లాసు తెచ్చి వినయ్ కు ఇచ్చింది.వేడిగానే ఉంది.
ఏం చెయ్యాలి అన్నట్టు చూశాడు......
ఏం...? సినిమాలు చూడ్డం లేదా- అన్నట్టు చూసింది.
వినయ్ పాలు త్రాగి, తల్లికి ఇస్తూ,
" నీ కంటే చిన్న వాడిని, మొదటి సారిగా పెళ్ళి చేసుకున్నాను.....తప్పులేమన్నా ఉంటే, నేర్పించాలి"
అమాయకంగా అన్నాడు.
" పెద్ద పెద్ద పనులు చేసి, ఇంకా నువ్వు చిన్న పిల్లడివా..???? మీ నాన్న కంటే ఆరు ఆకులు ఎక్కువ చదివినవాడివి......నువ్వే నాకు నేర్పుతుంటే...."
వినయ్ ఇచ్చిన ఎంగిళి పాలు కాస్తా, త్రాగేసి వాడి తల మీద మొట్టికాయ మొట్టింది.
హఠాత్తుగా తాను మరచిపోయిన విషయం ఒకటి వినయ్ కు గుర్తుకు వచ్చింది.
" శోభా....ఇలా రా..."
తను కిటికీ దగ్గరకు వెళుతూ, పిలిచాడు.శోభన వెళ్ళింది.వినయ్ కిటికీలోంచి ఆకాశాన్ని చూపిస్తూ,
" కనిపిస్తున్న చుక్కలలో నీలాగే అందంగా కనబడుతున్న ఆ చుక్క అరుంధతి.అరుంధతిని కూడా చుసేశాము...ఇంకేమన్నా ఉన్నాయా....?"
" ఉంది...." సిగ్గుపడుతూ చెప్పింది.
" ఏంటది....?"
ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు……..
" నా భర్త నన్ను మీ అమ్మమ్మలా బుజ్జి అనిపిలుస్తాడు.......ఇలా కాదు..."
మాటమార్చింది.
" నాకు ఇలానే పిలవాలనిపిస్తుంది.....నచ్చలేదా....?"
" అది సరే, ఇంకా ఏముంది....?"
" శోభనం గదిలో మొదటిసారిగా, భార్య భర్త కాళ్ళకు దణ్ణం పెట్టాలి...." అన్నాడు.మళ్ళీ తనే,
" అయ్యో...వద్దులే, నువ్వు నాకంటే వయస్సులో పెద్దదానివి..."
" వరుస ఏదైనా, వయస్సు ఎంతైనా...నీవు చేసిన పనికి ఎవరైనా భార్యే అవుతారు "
చటుక్కున ఒంగి వినయ్ పాదాలు ముట్టుకుంది.శోభనను లేపి గట్టిగా హత్తుకున్నాడు.
తల్లి బాయలు ఉద్వేగంతో ఉబ్బి, వినయ్ చాతిని నొక్కుతున్నాయి.
“ ఇప్పుడేగా, ముట్టుకోనన్నావు…?”
కొంటెగా నవ్వి కన్నుగీటింది చిన్నపిల్లలా….
" అన్నావు కాదు,అన్నారు అని అనాలి"
గుసగుసగా అన్నాడు.
అర్థం కానట్టు చూసింది శోభన.
" సరే, ఇక వెళ్ళనా.....?" మళ్ళీ తనే అంది.
" పెళ్ళికూతురు వచ్చిన దగ్గర నుండి వెల్లిపోవాలని చూస్తోంది....శోభనం గది అంటే అంత భయమా....?"
" కొత్త పెళ్ళికూతురుకి ఆ మాత్రం ఉండదా మరి.....?"
రెట్టించింది.
" అబ్బా....ఎంత ముద్దోస్తునావో తేలుసా నువ్విలా మాట్లాడుతుంటే....."
వినయ్ కసుక్కున తల్లి బుగ్గ కొరికాడు.
" అబ్బా.....నిన్ను ఇవేమీ చెయ్యకూడదన్నానా....?? గారంగా కోప్పడుతూ, కౌగిలి విడిపించుకుంది.
" సరే, చెయ్యనులే...నాన్నలా నన్ను పిలువు చాలు "
" నా వల్ల కాదు బాబు...."
" అయితే, నేను మాట తప్పుతాను...."
" వినయ్ సిగ్గేస్తోంది అలా పిలవాలంటే...ప్లీజ్ వదలరా...."
" నాకోసం ఎంతో చేశావు......ఈ మాత్రం చెయ్యలేవా....?"
మళ్ళీ తల్లిని దగ్గరకు లాక్కుంటూ,జాలిగ మొహంపెట్టాడు.
" అబ్బా, వదలండి, నేను వెళ్ళాలి.....చాలా..."
ఈ సంభోదన శోభనను ఇంకా దగ్గరకు చేర్చినట్టై, సిగ్గుతెర ఒక్కసారిగా మొహంలో తొణికిసలాడింది.
" కొత్త మొగుడిని ఇక్కడ ఉంచుకుని ఎక్కడకు వెళతావే.....?"
" మీరేమి నా మొగుడు కాదు.నా పెనిమిటిచ్చిన ముద్దుల కొడుకు. మరచిపోయారా....?"
వినయ కాజా ముక్కను కొద్దిగా త్రుంచి,
" పిచ్చిమొద్దు, వీడు చిన్న పెనిమిటి, ఆయన పెద్ద పెనిమిటి....అర్థమయ్యిందా.....?" అంటూ కాజా ముక్కను శోభన పెదవికి అందించాడు.
తను అది పెదవులతో అందుకోగానే, వినయ్ ఆమె చెంపలు పట్టుకుని ముందుకు లాక్కుని తాను ఆ కాజా ముక్క మరోవైపు పెదవులతో అందుకున్నాడు.....
తల్లి పెదవుల తడి ,కాజా పాకం వినయ్ ను మత్తెక్కిస్తుంటే, శోభనకు అతని పెదవుల వెచ్చదనం తిమ్మిర్రెక్కిస్తోంది.....పరిపక్వత లేని వయస్సులో ఆనాటి శోభనం కంటే, నేడు ప్రౌడ వయస్సులో జరుగుతున్న శోభనం తనలో పులకింతను పదిరెట్లు చేస్తోంది......
పెదవులను చీకుతూ, వినయ తన నాలికను తల్లి నోట్లోకి దూర్చాడు.....
ఆ చిన్ని కాజా ముక్కను ఇద్దరిలో ఎవరు మింగేశారో ఎవరికీ గుర్తులేదు....
లోపలికి దూరిన నాలికకు,తన జతకత్తె దొరికింది....
పెనవేసుకుంటూ, కలయబడుతూ.....ఒకరి ఎంగిళి ఒకరు జుర్రుకుంటూ, అలానే అడ్దంగా మంచం మీదకు వాలారు....
